 |
|||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت مطالبات کمپ ميدان خورشيد در اسپانیا، ادامه ی "گفتمان های مطالبه محور" در ایران تطاهرات ده ها هزار نفری در مادريد: قطع حقيقی پيوند ميان کليسا و دستگاه حکومتی از تاريخ 15 ماه مه در شهرهای بزرگ و کوچک اسپانيا تظاهرات زيادی سازماندهی شده است. فقط در در يک روز در 60 شهر مختلف اين کشور بيش از 100 هزار نفر به خيابانها رفتند. اين يک مورد بی سابقه در اسپانيا است. اين جنبش مردمی به ايدئولوژی و يا حزب خاصی وابستگی ندارد. يک جنبش خود جوش است که از گروه های سنی مختلف تشکيل شده است و بر ضد دولت اسپانيا، بانکها و لابی ها به خيابانها رفته تا يکبار ديگر بگوش آنها برساند که مردم خواهان حق و حقوق انسانی خود می باشند و حاضر نيستند به قوانينی که اتحاديه اروپا برای به اصطلاح "نجات اقتصاد اسپانيا از ورشکستگی" به مردم تحميل می کند تن در دهند. توده ها ديگر تحمل اين را ندارند که اتحاديه اروپا با همکاری دولت اسپانيا فقط در فکر نجات بانک ها هستند و اين به قيمت افزايش بيکاری بخصوص در ميان جوانها است که منجر به 20 درصد کاهش دستمزدها، افزايش سن بازنشستگی و غيره گشته است. شهروندان از اين خشمگين هستند که عليرغم آن که کار ميکنند، نميتوانند برای خود و خانواده شان امکانات مناسبی تهيه کنند. طبق آمار، ۴۵ درصد جوانان در اين کشور بيکار هستند. در تاريخ اسپانيا چنين جنبشی ديده نشده است و هيچ کس نمی داند که تکاملش به کجا می انجامد دهها هزار نفر در ميدان خورشيد در مادريد، پايتخت اسپانيا تجمع کردند تا اعتراض خود را نسبت به دولت اين کشور اعلام کنند. مطالبات معترضين در شانزده ماده اعلام شده مطالبات کمپ ميدان خورشيد فهرست مطالباتی که امروز از سوی کميسيون مطالبات کمپ ميدان خورشيد اعلام شده، به اين شرح است: انتخاباتی، حوزهی رایگيری واحد برای کل کشور. کرسیهای دريافتی در مجلس بايد با « باز » 1 تغيير قانون انتخابات. ليستهای تعداد کل آرا تناسب داشته باشد. 2 توجه به حقوق اساسی مذکور در قانون اساسی، اعم از – حق مسکن شايسته با اصلاح قانون وامهای قسطی تا تحويل واحد مسکونی باعث لغو بدهی وام شود. – رسيدگی پزشکی دولتی، رايگان و همگانی – تردد آزاد افراد و تقويت نظام آموزشی دولتی و لاييک. قانون اتباع بيگانه و ،« فضای اروپايی آموزش عالی » « بولونيا » 3 لغو قوانين و مقررات تبعيضآميز و غيرعادلانه مانند طرح که بر اساس آن معاونتی در وزارت فرهنگ با اختيار مسدود کردن سايتها بدون دستور قضايی به ] « قانون سينده » منظور/بهانهی دفاع از حقوق مولف در فضای اينترنتی تشکيل شده است] بر حوالههای مالی بينالمللی و « توبين » 4 اصلاح مالياتی به نفع اقشار کم درآمدتر. اصلاح ماليات ارث و دارايی. اعمال ماليات .« بهشتهای مالياتی » ريشهکنی 5 اصلاح شرايط کار طبقهی سياستمدار با لغو دستمزدهای مادامالعمر. برنامههای انتخاباتی و پيشنهادات سياسی بايد لازمالاجرا باشد. 6 طرد و محکوميت فساد مالی. قانون انتخابات بايد ارائهی ليستهای انتخاباتی سالم و عاری از کانديداهای متهم و يا محکوم به فساد مالی را اجباری کند. تمامی » 7 اقدامات چندگانه در ارتباط با نظام بانکی و بازارهای مالی برای تحقق اصل 128 قانون اساسی اسپانيا که طبق آن تقليل قدرت صندوق بينالمللی .« ثروت مملکت در اشکال گوناگون آن و هر آن که مالک آن باشد منوط به منفعت عمومی است پول و بانک مرکزی اروپا. ملیسازی فوری هر نهاد بانکیای که با امکانات دولتی از ورشکستگی نجات پيدا کرده باشد. تشديد نظارت بر نهادها و عمليات مالی برای جلوگيری از هر گونه سواستفاده به هر شکل. 8 قطع حقيقی پيوند ميان کليسا و دستگاه حکومتی، طبق اصل 16 قانون اساسی. 9 دموکراسی مشارکتی و مستقيم با نقش فعال شهروندان. دسترسی مردمی به رسانهها. رسانهها بايد بااخلاق و راستگو باشند. 10 نظمگذاری حقيقی شرايط کار و نظارت بر رعايت مقررات توسط نهادهای حکومتی. 11 تعطيلی تمامی نيروگاههای هستهای و پيشبرد منابع انرژی قابل تجديد و رايگان. 12 بازپسگيری شرکتهای دولتی خصوصیسازی شده. 13 جدايی عملی سه قوه مجريه، مقننه و قضاييه. 14 تقليل بودجهی نظامی، تعطيلی فوری کارخانههای اسلحهسازی و نظارت بيشتر بر نيروهای نظامی و انتظامی کشور. ما به معتقديم. « نه به جنگ » عنوان يک جنبش صلحجو، به شعار 15 بازپسگيری حافظهی تاريخی و حافظهی اصول بنيادين مبارزهی دموکراسیخواهی تحت سلطهی حکومت ما. 16 شفافيت کامل در حسابهای بانکی و تغذيهی مالی احزاب سياسی در راستای جلوگيری از فساد مالی. تجمع دهها هزار نفری در مادريد در اعتراض به سياستهای دولت دهها هزار نفر، از شب گذشته در ميدانی در مادريد، پايتخت اسپانيا تجمع کردهاند تا اعتراض خود را نسبت به سياست های اقتصادی دولت اين کشور اعلام کنند. اين افراد از هفته گذشته، ميدان پوئرتو دل سول (دروازه خورشيد) در مرکز مادريد را به اشغال خود در آورده اند تا خشم خود را گروهی از معترضان، تظاهرات در اسپانيا را با تظاهرات دموکراسی خواهان در ميدان تحرير قاهره مقايسه کرده اند که منجر به سرنگونی حسنی مبارک شد. تجمع اين افراد در حالی صورت می گيرد که کميسيون انتخاباتی اسپانيا به علت برگزاری انتخابات محلی روز يکشنبه، تحصن و تجمع را ممنوع کرده است. اما دقايقی پس از نيمه شب، هزاران نفر به خيابان ها ريختند و شروع به شعار دادن کردند. پليس هم ممانعتی نکرد. تظاهرات در اسپانيا از شش روز پيش آغاز شد. به غير از مادريد، در ساير شهرها نيز تظاهراتی برگزار شده است. طبق آمار، ۴۵ درصد جوانان در اين کشور بيکار هستند. اقتصاد اسپانيا با کسری بودجه شديد و بدهکاری های هنگفتی مواجه است. دولت اسپانيا با اعمال سياست های رياضتی تلاش کرده است بدهی های دولتی را کاهش دهد. خبرنگار بی بی سی در مادريد می گويد بسياری از اسپانيايی ها بر اين باورند که دولت بيش از آن که به فکر ملت باشد، به فکر بازارهای اقتصادی است. تظاهرکنندگان خواهان شغل، استانداردهای بهتر زندگی، سيستم عادلانه تر دموکراسی و اعمال تغييرات در برنامه های رياضت اقتصادی دولت سوسياليست اين کشور هستند. طبق قوانين اسپانيا، تجمعات سياسی يک روز پيش از برپايی انتخابات ممنوع است. گروهی از تظاهرکنندگان گفته اند که آنها از احتمال برخورد پليس هراس داشتند اما وزير کشور اسپانيا گفته است که پليس برای "حل مشکل، مشکل ديگری نمی آفريند." ميزان بيکاری در اسپانيا ٢١.٣ درصد است که بالاترين نرخ در اتحاديه اروپا است. بيش از ۴.٩ ميليون نفر در اين کشور بيکار هستند. خوزه لوئيس رودريگز زاپاته رو، نخست وزير اسپانيا با تظاهرکنندگان احساس همدردی کرده است. او گفته است: "وظيفه من، گوش کردن است و تلاش برای دادن پاسخی از سوی دولت تا ما بتوانيم وضعيت اقتصادی و استخدامی را هر چه زودتر بهبود بخشيم." انتظار می رود حزب سوسياليست در انتخابات محلی و منطقه ای روز يکشنبه، نتايج خوبی به دست نياورد. اسپانيا، اعتراضاتی که رسانه ها نمی بينند گزارش از سارا نبوی: از تاريخ 15 ماه مه در شهرهای بزرگ و کوچک اسپانيا تظاهرات زيادی سازماندهی شده است. فقط در روز يکشنبه گذشته در 60 شهر مختلف اين کشور بيش از 100 هزار نفر به خيابانها رفتند. اين يک مورد بی سابقه در اسپانيا است. اين جنبش مردمی به ايدئولوژی و يا حزب خاصی وابستگی ندارد. يک جنبش خود جوش است که از گروه های سنی مختلف تشکيل شده است و بر ضد دولت اسپانيا، بانکها و لابی ها به خيابانها رفته تا يکبار ديگر بگوش آنها برساند که مردم خواهان حق و حقوق انسانی خود می باشند و حاضر نيستند به قوانينی که اتحاديه اروپا برای به اصطلاح "نجات اقتصاد اسپانيا از ورشکستگی" به مردم تحميل می کند تن در دهند. توده ها ديگر تحمل اين را ندارند که اتحاديه اروپا با همکاری دولت اسپانيا فقط در فکر نجات بانک ها هستند و اين به قيمت افزايش بيکاری بخصوص در ميان جوانها است که منجر به 20 درصد کاهش دستمزدها، افزايش سن بازنشستگی و غيره گشته است. شهروندان از اين خشمگين هستند که عليرغم آن که کار ميکنند، نميتوانند برای خود و خانواده شان امکانات مناسبی تهيه کنند. سکوت رسانه ها برخلاف تظاهراتی که در خاورميانه انجام شد و عکس العمل رسانه های گروهی را به همراه داشت که سريعا در منطقه حضور پيدا کردند تا بطور زنده از اعتراضات گزارش تهيه کنند و از اين طريق از جنبش مردمی حمايت نيز کردند، ولی اين سياست در مورد اسپانيا صدق نکرده است. رسانه های گروهی نه از طريق روزنامه ها، نه از طريق راديو و تلويزيون گزارشی از تظاهرات ها تهيه نکرده اند. بی تفاوتی رسانه ها اين سوال را مطرح کرده که آيا می ترسند اسپانيا نيز به وضعيت يونان دچار شود؟ رسانه های آلمانی نيز با اين سکوت همراهی کرده اند. آن ها گزارشی در مورد تظاهراتی که از 50 شهر مختلف شروع شده و به 70 شهر در اسپانيا رسيده، تهيه نکرده اند؟ خبرها تنها از طريق فيس بوک و توييتر منتشر می شوند. آيا می ترسند اعتراض ها در اسپانيا و يونان مثل يک بيماری مسری عمل کند و تمام اروپا را فرا بگيرد؟ کاربران اينترنتی اسپانيايی در توييتر به مطبوعات اسپانيايی انتقاد ميکنند، چرا که هيچ گزارشی از تجمع ها و تظاهرات ها تهيه نشده است. هرچقدر که مردم نارضايتی بيشتری نشان ميدهند، رسانه های دولتی سازشکار، کمتر عکس العملی نشان ميدهند. آينده ی ناروشن هنوز معلوم نيست که حرکت های مردمی بتواند چيزی را در اسپانيا تغيير بدهد. ولی اين اعتراضات در مدت کوتاهی توانسته نيروی عظيمی را به ميدان بياورد و ثابت کند که بيشتر مطبوعات اسپانيا ابزار دست لابی گراها و دولت اسپانيا هستند. پس از تظاهرات اخير باور مردم به خصوص جوان ها به بی طرفی رسانه ها لطمه ی شديدی ديده است. از هر قشری در تظاهرات اعتراضی شرکت کردند، پيرها، جوانها، کارگران، بيکاران، دانشجويان، فمينيستها، چپ ها، آنارشيست ها، انسان های غيرسياسی و خلاصه هر انسانی با هر اعتقاد سياسی برای يک هدف به خيابان آمدند و آن هدف چيزی جز تغيير سيستم نبوده است. بسياری می گويند سيستم دو حزبی اسپانيا مثل اين می ماند که مردم مابين طاعون و يا وبا بايد يکی را انتخاب بکنند. احزابی در اسپانيا حاکمند که 123 نفر از اعضايشان در ليست رشوه خواری و فساد مالی نام برده شده اند. تظاهرات مردم عليه پروژه های دولت که قصد نجات بانکها را دارد ميباشد، اين کمک ها از صندوق ماليات های مردمی تهيه شده و می شود. اين کمکها به همان بانکهايی است که مردم را از خانه هايشان بيرون ميکند، چرا که با درآمدی ما بين 600 تا 1000 يورو پولی برای پس دادن وام ها نمی ماند. شهروندانی که به خيابان ها می روند، خواهان يک دموکراسی واقعی هستند و حاضر نيستند که ديگر تن به دروغهای دولت بدهند. Puerta del در تاريخ 16 ماه مه 2011 يعنی يکروز بعد از تظاهراتهای سراسری در اسپانيا گروهی در مادريد در محل يک کمپينگ برپاک رد که هدفش سازماندهی تظاهرات می باشد. آنها قصد دارند هر روز به مدت يک هفته تا موقع Sol انتخابات تظاهرات کنند. اين ايده به شهرهای ديگر هم سرايت کرد و در شهرهايی مانند بارسلون، والنسيا، سالمانکا و هوولا کمپينگ هايی از اين قبيل ايجاد شد و هنوز پابرجاست. صحبت از ايده "انقلاب اسپانيايی "است که در اين زمان پا به عرصه گذاشته است. در تاريخ اسپانيا چنين جنبشی ديده نشده است و هيچ کس نمی داند که تکاملش به کجا می انجامد. براي آشنايي با “گفتمان هاي مطالبه محور” در ايران پايين کليک کنيد
|
|
|||
