 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت پافشاری کارگران نفت بر خواست های اساسی شان خواست های کارگران نفت از زبان شوراي سازماندهي اعتراضات کارگران پيماني نفت، علیرغم همه ی بگیر و ببندها و سرکوب ها: کوتاه شدن دست پيمانکاران، لغو قوانين برده وار مناطق ويژه اقتصادي در مراکز نفتي، درمان رايگان و تحصيل رايگان و داشتن حق مسکن به عنوان حقوق پايه اي همانطور که قبلا اعلام کرديم ما کارگران پيماني پروژه اي نفت براي پيگيري مطالباتمان و در اعتراض به تعرض هر روزه به زندگي و معيشت خود به استقبال اعتصاب سراسري ميرويم .. شيفت کاري بيست روز کار و ده روز مرخصي و افزايش حقوقها در سطوح اعلام شده ما کارگران پيماني، از جمله مطالبات فوري ماست و باز هم تاکيد ميکنيم که حقوقها بايد متناسب با نرخ واقعي هزينه هاي زندگي و افزايش هر روزه آن افزايش يابد و مزد هيچ کارگري نبايد کمتر از شانزده ميليون باشد همچنين بايد به اميتي کردن مبارزات و تهديد همکاران به اخراج بخاطر طلب حق و حقوق شان خاتمه داده شود و شرايط کاري و زيستي در محيطهاي کار و زندگي انساني باشد. از جمله ما خواستار بهبود قابل قبول خوابگاهها، غذاخوريها و وضع غذا در کمپ ها هستيم در عين حال ما نيز همچون معلمان و بازنشستگان بر خواست هايي چون درمان رايگان و تحصيل رايگان و داشتن حق مسکن به عنوان حقوق پايه اي همه کارگران و همه مردم و خاتمه دادن به پرونده سازيهاي امنيتي تاکيد داريم و خواستار آزادي کارگران زنداني، معلمان زنداني و همه زندانيان سياسي هستيم. و در آخر تاکيد بر دو خواست اساسي کوتاه شدن دست پيمانکاران لغو قوانين برده وار مناطق ويژه اقتصادي در مراکز نفتي اردیبهشت ماه هزار و چهارصد و یک خورشیدی
|
|
||
