 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت دانشجویان در نبرد با خصوصی سازی و پیکار برای آموزش رایگان اطلاعیه شوراهای صنفی دانشجویان کشور خطاب به مردم، روزنامه نگاران و کنشگران حق طلب به اطلاعتان می رسانیم دانشگاه هنوز از زیر بار چکمه هایی که در دی ماه بر بدنش تاخته اند قد راست نکرده، که مجددا موج جدید حملات امنیتی به ساحت دانشگاه آغاز شده است در پی تحصن دانشجویان دانشگاه نوشیروانی بابل برای مطالبات مشخص صنفی شان، چنان تماس های تهدیدآمیزی با خانواده های ایشان صورت گرفته که برخی خانواده ها را مضطرب و ترسان از شهرهای دیگر به درب دانشگاه کشانده است. همین اتفاق برای فعالین صنفی دانشگاه تهران رخ داده؛ نهادهای امنیتی چندین بار اقدام به تماس با خانواده های فعالین مختلف و تهدید به دستگیری کرده اند. این نوع اقدام دستگاه امنیتی علاوه بر آن که از اساس محکوم است شیوه ای بسیار ضداخلاقی و ضد انسانی نیز هست، چرا که تلاش میکند با نگران کردن و ترساندن خانواده هایی که به دلیل دوری از فرزندانشان و محیط دانشگاه، تصویر درستی از کنشها و مطالبات ندارند سعی در خفه کردن صدای مطالبات به حق دانشجویان داشته باشند. از سویی دیگر با باز نگهداشتن پرونده های کمیته انضباطی در دانشگاه تربیت مدرس پس از تجمعی صنفی در سال ٩۵ و همچنین تماسهای نهاد امنیتی در ماه گذشته، سعی در محدودسازی و سرکوب فعالیتهای فعالان صنفی داشته اند در همین اثنا احضارهای گروهی به کمیته های انضباطی برخی دانشگاه ها مانند دانشگاه علامه طباطبایی در جریان است ما دانشجویان ضمن تاکید بر اینکه صدای مطالبات بر حقمان خاموش شدنی نیست، چنانکه پس از دی ماه و با صدور بیش از صد سال حکم زندان برای فعالین صنفی هم خاموش نشد، از همه کنشگران حق طلب تقاضا داریم حمایتمان کنند! ما بارها و بارها اعلام کرده ایم صدای مطالبات بحق دانشجویان را بشنوید چرا که با هیچ برخورد امنیتی ای خاموش شدنی نیست امروز انتظار داریم نمایندگان مجلس از وزیر علوم بپرسند چه میشود که کوچکترین تجمعات صنفی داخل دانشگاهی با شدیدترین برخوردهای امنیتی مواجه میشود؟ وزیر علوم کجاست و چرا از استقلال ساحت دانشگاه هیچ حمایتی نمیکند؟ زیر سوال رفتن این استقلال تا جایی است که در دانشگاه آزاد شاهد حضور نیروی پلیس گشت ارشاد باشیم امروز از خبرنگاران و روزنامه نگاران انتظار داریم از مسئولان دانشگاه ها و مقامات وزارت علوم بپرسند علت تماس با خانواده های دانشجویان و این شکل تهدیدات چیست از کنشگران حق طلب اجتماعی نیز تقاضا داریم مانند همیشه در کنارمان باشند و در مقابل سرکوب، صدای خواستهای به حق ما را بازتاب دهند و نگذارند زیر این هجوم، صدای ما تضعیف شود مردم عزیز ایران در دانشگاه طی این سالها علیه پولی سازی آموزش و طرد و حذف متعاقب آن و سلب حق طبقات پایین از تحصیل ایستاده ایم؛ علیه افزایش هزینه های رفاهی، کاهش ظرفیت رایگان دانشگاه ها و افزایش سرسام آور و بی منطق هزینه های آموزشی، واگذاری فضاهای دانشجویی به بخش خصوصی یا بیرون از دانشگاه ایستاده ایم و از این پس هم می ایستیم. عده ای برآنند از هر تحرک صنفی و کنش اجتماعی، تصویری امنیتی برای فرار از مسئولیت خود نشان دهند و در برخی موارد صدای برحقمان را که ناشی از ابتدایی ترین حقوق زیستی دانشجویی می باشد بایکوت کنند. لذا از همه ی اقشار خواهانیم تا صدایمان را بشنوید و در این مسیر یاری نمایید. شوراهای صنفی دانشجویان کشور آذرماه نود و هفت
|
|
||
