 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت دست در دست و پشت در پشت، از جنوب تا شمال و از باختر تا خاور می رویم تا به دزدان و جنگ افروزان ایران و جهان ایست دهیم آری، دریغ است ایران که ویران شود باید کاری کنیم کارستــــــــــــــــــان از سوی کمپین به یاران و مبارزان درون مرز، پیام بیست و هشتم در آستانه ی اول ماه مه، روزهمبستگی جهانی کارگران وزحمتکشان، و همزمان با افزایش شمار اعتصاب ها و گردهمایی های کارگری، ما کنشگران جنبش های کارگری و دانشجویی و زنان را برای تدارک سازمان یافته تر و همه گیرتر اعتراض ها و اعتصاب ها در کارخانه ها و یکان های آموزشی و خیابان ها، فرا می خوانیم . شمار قابل توجه اعتصاب های کارگری در ماه های پایانی سال نود، علیرغم سرکوب ها و کشتارها، نشان می دهند که شرایط بسیار سخت کارگران و مزدبگیران، امکان های تازه ای در اختیار کنشگران جنبش کارگری، و نیز همه ی رهروان راه آزادی و خواستاران آبادی کشور، قرار می دهند بحران ساختاری و فساد گسترده در نظام انگلی - وارداتی ولایی، و افزایش شمار کارخانه های تعطیل و ورشکسته شده، که رژیم را در روزهای آخر سال به فرستادن نیروهای امنیتی و نظامی به پاره ای از کارخانه ها برای مقابله با اعتصاب کنندگان کشاند، بن بست نظام ورشکسته ای را که بر شماری از دزدان و جیره خواران و نادانان استوار است، بیش از پیش به نمایش می گذارد . اعتراف های " پینوشه ی ریشدار " در آغاز سال نوین، پیرامون بحران ژرف در صنعت " وابسته و مونتاژ " ایران، و واپس ماندگی در بخش کشاورزی و " زمین های قابل کشت " ، آن هم با وجود درآمدهای نجومی نفتی و گازی، تنها گوشه های کوچکی از بحران غیر قابل حل در " نظام ولایی " را آشکار می کنند . همه ی داده های درون و برون مرزی نشان دهنده ی آنند که این نارسایی ها و ناتوانی های اقتصادی در سال نود و یک، نه کمتر، بلکه به مراتب بیشتر خواهند شد . افزایش واکنش های اعتراضی تهی دستان شهری و روستایی، و بویژه افزایش وگسترش اعتصاب های کارگری در سال جاری، از هم اکنون قابل پیش بینی است . برای ژرفا دادن به جنبش رو به رشد کارگری، می توان افزون بر گزینش تاکتیک ها و شعارهای همه گیر ( و از همین امـــــــــــــروز ) ، از رویکردهای و آزمون های پاره ای از کارخانه ها که در ماه های گذشته نه تنها دست به اعتصاب زده، بلکه ساعت ها خیابان ها را نیز به تصرف در آوردند، بهره گرفت . کوشش برای اعتصاب همـــــــــــــــــزمان در یکان های کوچک و بزرگ اقتصادی در سراسر کشور بر گرد چند خواست بسیار مشخص و برجسته و دارای توان بسیجی بالا، در اول ماه مه، و نیز در درازای اردبیهشت ماه، از اهمیت برجسته ای برخوردار است . همان گونه که جنبش ملی شدن نفت و تجربه انقلاب بهمن به اثبات رسانده اند، تا زمانی که اعتصاب های پراکنده ی کارگری و دانشجویی و زنان به اعتصاب های همگانی و سراسری در یکان های اقتصادی و آموزشی و غیره نیانجامند، به دشواری می توان به این " شب سیاه " پایان داد . اینک ، پس از بیش از یکصد سال مبارزه ی بسیار دشوار و خونبار، گاه آن است که این بار " پایینی ها " خانه ی مشترک و تاریخی، اما تاریک مان را، آفتابی کنند . ما " نود و نه درصدی ها " این بار بر خلاف گذشته ها، نه تنها در مرحله ی سرنگونی " دیوها " ، بلکه در برش پس از آن نیز، پرچمدار خستگی ناپذیرمبارزه خواهیم ماند و جنبش را نیرومندانه و دلاورانه و هشیارانه به پیش خواهیم راند . آری، اگر ماه ها پیش از " بهار عربی " و " جنبش اشغال وال استریت " ، خیابان های " رشک برانگیزمان " را به جهانیان هدیه کردیم، این باربا عزمی راسخ تر می رویم تا " کارخانه های رشک برانگیزمان " را به جهانیان ارمغان دهیم . به گفته ی یکی از رهبران جنبش کارگری کنونی ایران؛ "باید کاری کنیم کارستان ". با درودهای گرم به کارگران و پیکارگران درون مرز که علیرغم شرایط بسیار سخت امنیتی - نظامی علیرغم سرکوب ها و کشتارهای پی در پی علیرغم جو وحشت و مرگ بی گسست حماسه می آفرینند
کمپین هنرمندان و نویسندگان و کنشگران حقوق بشر بیستم فروردین 1391
پاره اي راه کارها - برگرفته از پيام هاي پيشين کمپين
|
|
||
