click
click
click
click
click
click
click
click
click

click

 

  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  • click
  •  
  • click
  •  
  • رزم نامه شماره پنج
  • رزم نامه شماره چهار
  • به سوي اعتصاب عمومي
  • تنش آفريني هاي تازه
  • براي کوبيدن بازاري ها
  • نود و نه درصدي ها به پيش
  • براي اشغال بيت رهبري
  • پيام بيستم
  • پيام نوزدهم
  • امپراتوري ملاها
  • پدافندهاي بابکي
  • تصاحب کارخانه ها
  • click

  • نفت در ونزوئلا
  • پاره اي از مطالبات مرحله اي
  • اشرافيت شيعه ي صفوي
  • انتقال دارايي هاي ملي به دزدان
  • اصل 44: در هر يکان، يک کميته ي کارکنان براي مصادره دارايي هاي دزديده شده
  • برنامه هاي گفتمان هاي مطالبه محور يا پاره اي از خواست هاي جنبش
  • براي تغييرات بنيادي در ايران از عزت الله سحابي
  • چرا اين همه دشمني ملاها با دانشگاه ها از دکتر محمد ملکي
  • جنگ کوسه ها در نظام ولايي، داده هاي تکانه دهنده از دزدان سرکويگر
  • در پشت کشتارها و سرکوب ها، کودتاچيان چه پول هايي به جيب مي زنند
  • چه دزداني پشت کشتارها پنهانند

  • فهرست يکم: نقش روحانيون در مفاسد اقتصادي
  • فهرست دوم: دزدان ولايي يا ميلياردرهاي ايران
  • فهرست سوم: سرکوبگران يا مافياي اقتصادي
  • فهرست چهارم: مافياي مالي و نظامي کجا هستند
  • فهرست پنجم: چه دزداني از پدافندهاي بابکي مي ترسند
  • فهرست ششم: شماري از ملاهاي ميلياردر
  • فهرست هفتم: باندهاي مالي و سرکوبگر
  • از جنبش هاي جهاني بياموزيم

  • مصادره ها در ونزوئلا
  • آموزه هايي از جنبش خشم در يونان
  • خواسته هاي کمپ ميدان خورسيد در اسپانيا، تغيير انتخاباتي و مبارزه با کليسا
  • واکنشي هشيارانه، طرح ساختن “ويترين” از مصر رد شد
  • براي دوستي و آشتي در جهان

    داده هايي از کمپين

     

     

     click

    در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت

    نمايش کارگری در تهران از ترس خیزش رنجبران

    مسلم است که تلاش رژيم سرمايه داری و ضدکارگر جمهوری اسلامی برای اين نمايش از قبل شکست خورده است و حمايت دبيليو اف تی يو از آن، بيش از پيش مايه شرمساری اين فدراسيون می باشد

    اتحاد بين المللی در حمايت از کارگران در ايران روز هفتم نوامبر که يک کنفدراسيون جهانی « دبيليو اف تی يو » با انتشار اطلاعيه ای به شرکت کارگری است، در نمايش کارگری که حکومت اسلامی در تهران تشکيل داده است، اعتراض کرد.

    در اطلاعيه ی اتحاد بين المللی آمده است: بنا به گزارش مطبوعات رژيم جمهوری اسلامی ايران، چند اتحاديه کارگری از کشورهای مختلف در يک نمايش حکومتی با عنوان "مجلس کارگری" به رياست عليرضا محجوب، نماينده مجلس و دبيرکل خانه کارگر جمهوری اسلامی، شرکت کرده اند. هر چند از تعداد و ماهيت اين "اتحاديه ها" هنوز شناخت دقيقی نداريم و به نظر ميرسد بسيار اندک باشند، اما حضور آقای جرج ماوريکوس، دبير فدراسيون جهانی اتحاديه های کارگری (دبيليو، اف، تی، يو)، در اين مراسم نشان از تدوام همکاری اين نهاد با خانه کارگر جمهوری اسلامی علی رغم تمامی افشاگری های داخلی و بين المللی در مورد ماهيت اين تشکلات حکومتی دارد. مسلم است که تلاش رژيم سرمايه داری و ضدکارگر جمهوری اسلامی برای اين نمايش از قبل شکست خورده است و حمايت دبيليو اف تی يو از آن بيش از پيش مايه شرمساری اين فدراسيون می باشد.

    "دبيليو اف تی يو" به خوبی مطلع است که کارگران ايران از حق هرگونه تشکل و ديگر حقوق پايه ای شناخته شده کارگران محرومند و هرگونه تلاش برای دستيابی به تشکل مستقل کارگری با اخراج فعالين از کار و دستگيری و زندان همراه ميباشد و هرگونه اعتصاب و اعتراض کارگری در ايران بر اساس قانون ممنوع است و بشدت سرکوب ميشود. بيش از ٣٠ سال است اين روند ادامه دارد. تشکلهای کارگری که زمان انقلاب ۵٧ شکل گرفته بودند همگی سرکوب و منحل شدند. سنديکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه که در سال ٨۵ و سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه که در سال ٨٧ تشکيل شده بودند با سرکوب شديد و بی وقفه مواجه شدند و رهبران و فعالين آنها اخراج و به زندان محکوم شده اند.

    دبيليو اف تی يو و تشکلات مشابه آن در شرايطی در نمايش کارگری رژيم شرکت ميکنند که فعالين کارگری زيادی در ايران از کار اخراج و در زندانهای جمهوری اسلامی به حبسهای طويل المدت محکوم شده اند و يا تحت حبس های تعليقی به سر ميبرند.

    هم اکنون چندين فعال کارگری فقط به دليل تلاش برای تشکيل سنديکا و تشکلات کارگری در زندان ميباشند. شاهرخ زمانی (هيئت موسس سنديکای نقاشان)، رضا شهابی (مسئول مالی و عضو هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه)، محمد جراحی و بهنام ابراهيم زاده، از اعضای کميته پيگيری ايجاد تشکل های کارگری، همه به زندانهايی از ۵ تا ١٠ سال محکوم شده اند. تعداد زيادی از فعالين کارگری ضمن اخراج از کار به طور مرتب دستگير و بازداشت می شوند و از هيچ گونه امنيتی در جامعه برخوردار نيستند و خانواده های آنها با مشکل مالی و امنيتی روبرو هستند. منصور اسانلو و ابراهيم مددی از رهبران و فعالين سنديکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه بعد از کشيدن سال ها محکوميت خود از زندان آزاد شده اند، اما نه ميتوانند به سر کار خود برگردند و نه ميتوانند به فعاليت سنديکايی خود بپردازند. ۶٠ تن اعضای کميته هماهنگی برای کمک به ايجاد تشکل های کارگری نيز پس از يورش وحشيانه مامواران انتظامی به مجمع عمومی اين کميته مورد ضرب و شتم شديد قرار گرفتند و برخی از آنها را پس از چند ماه بازداشت به حبس های تعليقی طولانی و محدوديت های شديد محکوم کرده اند. اذيت و

    آزار، پرونده سازی و دستگيری فعالين کارگری و اعضای خانواده آنها کماکان ادامه دارد. نمايندگان و رهبران سنديکای کارگران نيشکر هفته تپه نيز به همين سرنوشت دچار شده اند. سنديکايشان سرکوب شد و فعالين و رهبران آن اخراج و زندانی شده اند

    علاوه بر اين، ميدانيم که حکومت ديکتاتوری جمهوری اسلامی همچنين هر نوع فعاليت اجتماعی و سياسی مستقل کارگری و غيرکارگری را سرکوب ميکند و بسياری از فعالين کارگری و غيرکارگری در زندان زير شکنجه قرار داشته اند و جان سپرده اند.

    در ادامه ی اين اطلاعيه آمده است: "مجلس کارگری" رژيم هيچ ربطی به کارگران و منافع آنها ندارد و شرکت کنندگان در آن همه از ارگانهای رژيم هستند که به طور مستقيم در بی حقوقی و سرکوب کارگران نقش دارند. اتحاد بين المللی در حمايت از کارگران ايران ضمن اعتراض به شرکت فدراسيون جهانی اتحاديه های کارگری (دبيليو، اف، تی، يو) در نمايش حکومتی در تهران، اين اقدام را نه تنها خلاف موازين همبستگی برادرانه و خواهرانه و رفيقانه کارگران با يکديگر، بلکه اقدامی مستقيم عليه کارگران ايران و در خدمت رژيم ضدکارگر و سرکوبگر جمهوری اسلامی ايران ميداند. اين قبيل سياست ها که به عناوين مختلف توجيه ميشوند کوچکترين خدمتی به مبارزات کارگری عليه نظام سرمايه داری، حاکميت و يا عليه تحريم های اقتصادی، بر خلاف ادعايی که ميکنند، نخواهد کرد. ما از همه تشکلات و اتحاديه های کارگری جهان ميخواهيم که به پشتيبانی واقعی از کارگران ايران در دستيابی به کليه حقوق و مطالباتشان بپردازند. کمااينکه در گذشته نيز بارها به اين تشکلات اعلام کرده ايم جنبش کارگری ايران آن فعاليت هايی را کارگری و به نفع مردم کارگر و زحمتکش ميداند که مستقل از کارفرماها و کليت رژيم سرمايه داری

    و سرکوبگر جمهوری اسلامی ايران و تشکلات وابسته به آن همچون خانه کارگر و شوراهای اسلامی و کانون انمجن های صنفی و ديگر نهادهای وابسته باشند.

    در پايان بيانيه آمده است: اين بيانيه اعتراضی در اختيار دبيليو اف تی يو و نهادهايی ديگری که ممکن است در اين "مجلس کارگری" شرکت کرده باشند قرار داده خواهد شد.

    اخبار روز / 17 بهمن 1391

     

     

    >>Twitter

    >>

     click

    >>

     click