 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت تجمع اعتراضی رانندگان اتوبوسرانی شيراز در مقابل شورای شهر جرس: دهها تن از رانندگان سازمان اتوبوسرانی شيراز با حضور در مقابل ساختمان شورای اسلامی اين شهر، در اعتراض به آنچه که آنها را عدم تحقق وعدههای مسئولين میخواندند تجمع کردند. به گزارش ايلنا، اين تعداد از رانندگان که از سال ١٣٨١ از اين سازمان باز خريد شدهاند، رعايت نشدن حداقل حقوق و مزايا، رعايت نشدن عنوان شغلی در پرداخت حق بيمه و عدم تحقق وعده رييس جمهور در خصوص تبديل وضعيت قرارداد نيروهای شرکتی را به عنوان اصلیترين دلايل اعتراض خود بيان کرده اند. يکی از اين رانندگان در اين خصوص گفت: پس از بازخريد اجباری در اواخر سال ٨١ ، با تصميم مسئولان وقت سازمان اتوبوسرانی در ازای بستانکاری رانندگان از سازمان، به هرکدام از رانندگان يک اتوبوس واگذار شد که اين واگذاری آغاز مشکلات ما بود. اين راننده افزود: اتوبوسهايی که سازمان به ما واگذار کرد، مستعمل بودند که هرکدام از ما مجبور شديم در آن سال برای راه اندازی هر کدام از آنها ملبغی حدود ٣ميليون تومان هزينه کنيم. اين در حالی است که به گفته اين راننده کرايه نفری ٢۵ تومان در آن زمان و عدم تخصيص يارانه به رانندگان جهت هزينههای تعميرات و نگهداری اين اتوبوسها، زندگی بعضی از آنها را با مشکلات جدی مواجه کرده است. يکی ديگر از اين رانندگان نيز در تکميل صحبتهای همکار خود گفت: اگر سازمان اتوبوسرانی حق و حقوق ما را به عنوان يک راننده پرداخت کند همه ما بازنشسته میشويم و بسياری از مشکلاتمان حل میشود. اين راننده که ٢٢ سال سابقه بيمه دارد میگويد: از سالی که ما باز خريد شدهايم و به اجبار در بخش خصوصی مشغول به کار شديم، بيمه ما نه به عنوان راننده بلکه به عنوان وردست اعمال شده و همين تخلف باعث شده تا شغل ما شامل شرايط مشاغل سخت و زيان آور نشود. وی ادامه داد: از آنجا وعده رييس [دولت] مبنی بر تغيير وضعيت نيروهای شرکتی محقق نشده است، ما حتی از داشتن يک کارت شناسايی معتبر هم محروم هستيم. در حاليکه تلاش برای کسب اطلاع از مسئولان سازمان اتوبوسرانی در اين خصوص بینتيجه ماند، رييس کميسيون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر شيراز در خصوص مشکلات اين رانندگان گفت: ما در شورای دوم و سوم در اين خصوص مصوبهای داريم که با اختصاص يک و نيم ميليارد تومان اعتبار مشکلات اين عده از شهروندان مرتفع شود. راه سبز / 10 مهر 1391
|
|
||
