 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت شوراهای اسلامی، نمیتواند متضمن منافع کارگران باشد اتحادیه آزاد کارگران ایران به کارگران فولاد اهواز نوشته است شوراهای اسلامی، ارگانی ضدکارگری است و متضمن منافع کارگران نیست. اتحادیه، کارگران فولاد را به تشکیل تشکل مستقل کارگری فرا خوانده است چرا شوراهای اسلامی، ارگانی ضد کارگری است و نمیتواند متضمن منافع ما کارگران باشد آنجا که ما کارگران وارد اعتصاب و تجمعات اعتراضی میشویم اولین مانعی که جدای از کارشکنیهای کارفرما و احتمال سرکوب با آن مواجه میشویم دو دستگی و چند دستگی بین خود ما کارگران برای آغاز اعتصاب و یا چگونگی ادامه و پایان آن است. همین مسئله به علاوه ضرورت داشتن یک مرکزیت واحد تصمیم گیری برای پیشبرد متحدانه اعتصاب و اعتراض، آن چیزهایی هستند که در دوره اعتصاب و اعتراض، بطور ویژه تری ضرورت و نیاز ایجاد تشکلی را بیش از هر زمان دیگری پیش پای ما میگذارد. این آن چیزیست که در پی اعتصاب آذر ماه سال گذشته کارگران شرکت نیشکر هفت تپه در این مجتمع بزرگ کشت و صنعت به وقوع پیوست و منجر به ایجاد مجمع نمایندگان کارگری شد. اینک و در پی ماهها اعتصاب و اعتراضات و راهپیمائی های خیابانی شما یاران در گروه ملی صنعتی فولاد، این ضرورت یعنی تلاش برای برخورداری از یک تشکل در پیش پای شما قرار دارد و بنا بر خبرهایی که بدست ما رسیده است شما یاران با اتکا به خودتان و بنا بر ضرورتی که خودتان تشخیص داده اید در حال اقدام برای ایجاد تشکل مستقل هستید و گزینه ایجاد شورای اسلامی کار را به عنوان تشکل مستقل پیش پای خود گذاشته اید. دوستان و یاران شورای اسلامی کار بنا بر ماهیت، چگونگی انتخاب اعضا و آئین نامه اجرائی، علیرغم هر تلاشی که شما برای حفظ استقلال چنین نهادی از کارفرما بکنید نمیتواند مستقل و نماینده منافع شما باشد. چرا که: یکم: این شورا، شورای اسلامی است و بنا بر این سنگ بنایش متناظر به باور و عقیده انسانهاست. این در حالی است که ما کارگران، آنجا که برای حفظ منافع خود در برابر کارفرمایان قرار میگیریم از هر مذهب و قومی دارای منافع مشترکی هستیم و با کنار گذاشتن عقاید و باورهای خود، متحد و یکپارچه خواستهای صنفی مان را فریاد می زنیم و تفاوتهای مذهبی و قومی را که میتواند یکی از عوامل اختلاف و تفرقه فی مابین ما کارگران باشد وارد مبارزه صنفی خود نمیکنیم. لذا چنانچه از همان اول اسم تشکلی را که میخواهیم ایجاد کنیم امیخته با مذهب، عقیده و باور معینی بکنیم پیشاپیش و بدست خود، مسائل و اختلافات مذهبی و تحت تاثیر آن، مسائل قومی و نژادی را نیز وارد تشکل خود کرده و بدینگونه بدست خود بذر اختلافات و رقابتهای مذهبی و قومی را که یکی از مهمترین عوامل تفرقه و تشتت در میان ما کارگران است کاشته ایم. دوم: طبق تبصره ماده ۲ آئین نامه اجرائی شوراهای اسلامی کار، اساسنامه این تشکل توسط شورایعالی کار تصویب و در اختیار واحدهای تولیدی و صنعتی قرار داده شده است. به عبارتی در تنظیم و تصویب اساسنامه ی تشکلی که قرار است منفعت کارگران را نمایندگی کند آنان هیچ اختیاری ندارند. سوم: بر اساس تبصره بند "ح" ماده ۲ قانون تشکیل شوراهای اسلامی، هیأتی به عنوان هیات تشخیص صلاحیت کاندیداهای عضویت در شورای اسلامی کار مرکب از: نماینده وزارت کار، نماینده وزارتخانه ای که واحد تولیدی مربوطه زیر مجموعه آن است و یک نماینده منتخب کارگران وظیفه تایید صلاحیت کارگرانی را که خود را کاندیدای عضویت در شورای اسلامی کار میکنند بر عهده دارد. به عبارتی چنانچه در بین کارگران کسی خود را کاندید عضویت در شورای اسلامی کار بکند و از طرفی مورد اعتماد و قبول همه کارگران نیز باشد این فرد بدون تایید صلاحیت در هیات تشخیص سه جانبه که دو جانب آن وزارت کار و مثلا در مورد فولاد اهواز وزارت صنایع می باشد نمیتواند خود را کاندید عضویت در شورای اسلامی شرکت بکند. این هیات تشخیص در واقع فیلتری است که هر کارگری علیرغم اینکه همه کارگران نیز به او رای بدهند نمیتواند با انتخاب کارگران، عضو شورای اسلامی کار واحد مربوطه باشد. در واقع در قانون تشکیل شوراهای اسلامی کار، هر کسی که بخواهد خود را کاندیدای عضویت در شورای اسلامی بکند باید پیشاپیش توسط وزارت کار و وزارتخانه ای که واحد تولیدی مربوطه زیر مجموعه آن است تایید صلاحیت شود. البته بماند که این دو وزارتخانه بدون نظر مشورتی و چراغ سبز کارفرما و همچنین استعلام از وزرات اطلاعات صلاحیت کسی را تایید نمیکنند. چهارم: گذشته از هیات تشخیص برای تعیین صلاحیت کاندیداهای عضویت در شورای اسلامی کار که عملا اختیار را از خود کارگران یک واحد تولیدی برای انتخاب اعضای شورای اسلامی کار میگیرد انحلال شورای اسلامی کار یک واحد تولیدی نیز تحت اختیار کارگران آن واحد نیست و طبق ماده ۲۲ قانون تشکیل شوراهای اسلامی کار، انحلال آن در صورت صلاحدید در اختیار شورایی مرکب از هفت نفر به شرح زیر است: سه نفر از نمایندگان شوراهای اسلامی کار به انتخاب شوراهای واحدهای منطقه، سه نفر از مدیران واحدهای منطقه به انتخاب خود این واحدها، یک نفر نماینده از وزارت کار و امور اجتماعی. به عبارتی چنانچه در صورت تشکیل شورای اسلامی در یک واحد تولیدی، کارگران از فعالیتهای آن راضی باشند اختیاری در ادامه کاری آن ندارند و این شورا میتواند توسط هفت نفر که سه نفرشان از دیگر شوراهای کار واحدهای تولیدی منطقه، سه نفرشان از مدیران واحدهای تولیدی منطقه و یک نفر نماینده وزارت کار است منحل بشود. پنجم: بر اساس ماده ۶ آئین نامه اجرائی شوراهای اسلامی کار، در تمامی جلسات شورای اسلامی کار هر واحد تولیدی، یک نفر از مدیریت واحد تولیدی مربوطه عضو شورا محسوب میشود و می باید بطور مستمر در همه جلسات اعضای شورای اسلامی کار واحد مربوطه شرکت نماید. به عبارتی اعضای شورای اسلامی کار چنانچه بخواهند تصمیمی بگیرند مدیریت واحد تولیدی مربوطه در همه آن تصمیم گیریها حضور دارد و شورا عملا قادر نیست بدون اطلاع کارفرما اقدام به کاری یا اتخاذ تصمیمی بکند. دوستان و هم طبقه ای هایمان در گروه ملی صنعتی فولاد ایران همانطوریکه در ۵ بند فوق، بر اساس مستندات قانونی توضیح دادیم شوراهای اسلامی کار بنا بر ماهیت، تعریف، و ساز و کار، عملا نمیتوانند مدافع و متضمن تامین منافع ما کارگران باشند. به همین دلیل هم است که این شوراها از ابتدای تاسیس در اوایل دهه شصت نه تنها نتوانسته اند مانع تعطیلی کارخانجات، اخراج کارگران و هزار و یک مصیبت دیگری باشند که در طول چهل سال گذشته بر ما کارگران تحمیل شده است بلکه در اغلب موارد و در بسیاری از کارخانجات، این شوراها به عنوان ارگانهای جاسوسی، جلوگیری از اعتراضات ما و به مثابه تسمه نقاله ای برای تعطیلی کارخانجات عمل کرده اند. تشکل مستقل حق مسلم ما کارگران است. ایجاد شورا و سندیکای مستقل، تنها راه ما به عنوان ابزاری متحد کننده برای دست یابی به مطالبات بر حق مان است. برپائی چنین تشکلهایی، اینک پیش روی ما کارگران قرار دارد و شما یاران در گروه ملی صنعتی فولاد میتوانید با اقدام به ایجاد چنین تشکلهایی، آغازگر مرحله دیگری از ایجاد تشکلهای مستقل کارگری که از سال ۱٣٨٣ طبقه کارگر ایران هزینه های زیادی برای شکل دهی آنها پرداخته است، باشید. اما تا تحقق چنین هدفی که اساسا مربوط به شما و تصمیم شماست، انتخاب نماینده کارگری بر اساس تبصره ۴ ماده ۱٣۱ قانون کار(فصل ششم) و شکل دهی به مجمع نمایندگان، میتواند آغاز بهتری برای متحد شدن، متحد ماندن و برخورداری از ابزاری جهت دستیابی به مطالباتمان و پرهیز از ایجاد نهادی ضدکارگری همچون شورای اسلامی کار باشد. دستان شما یاران و همکاران در گروه ملی صنعتی فولاد اهواز را صمیمانه می فشاریم و بار دیگر همبستگی خود را با شما در مبارزه سخت و طاقت فرسایی که هر روزه درگیر آن هستید اعلام میکنیم. همبسته تر باد اتحاد و همبستگی سراسری کارگران ایران اتحادیه آزاد کارگران ایران - دهم آذر ماه ۱٣۹۷
|
|
||
