 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت جنبش کارگران و مزدبگیران را همبسته تر و گسترده تر سازیم نباید گذاشت زراندوزان برون و درون مرزی، «زورمــــــــــــــــــدارانه» کشورمان را به آینده فروشی اندوخته های نفتی-گازی-معدنی، یا به جنگ ها و درگیری های خانمانسوز بکشانند با موضع گیری های تازه ی سرمایه سالاران جهانی-منطقه ای، وظیفه ی نیروهای ملی و مردمی ایران برای واپس راندن ریزه خواران ولایی و پیاده سازی آرمان های مردمی انقلاب بهمن اهمیت عاجل تری می یابد. نباید گذاشت زراندوزان برون و درون مرزی، «زورمــــــــــــــــــدارانه» کشورمان را به آینده فروشی اندوخته های نفتی-گازی-معدنی، یا به جنگ ها و درگیری های خانمانسوز بکشانند. همان گونه که بارها یادآورده ایم، درگیری ها بر سر «سهم بیشتر» از انباشته ها و دارایی های کشورهای منطقه، میان زراندوزانی که ناتوانند در چیرگی بر بحران ژرف اقتصاد «درونی»، به شدت ادامه دارد: در یک سو «کنسرن های نفتی-نظامی-مالی» جهانی جای گرفته اند، و در دیگرسو «سهم خواهان بزرگ» (هم چون ایران و ترکیه و عربستان و اسراییل) و «سهم خواهان کوچک» (تیول دارانی با اسم رمز «کرد» و «شیعه» و «سنی») منطقه ای. این «سهم خواهی ها» هم همراهند با سرکوب آشکار و ناآشکار اعتراضات «پایینی ها»، و هم همزمانند با پیاده سازی سیاست «تفرقه بیانداز و حکومت کن». جنبش کارگران و مزدبگیران را همبسته تر و گسترده تر سازیم و برای نبردهای سخت با پیاده کنندگان سیاست های استعماری در ایران و منطقه تدارک کاراتر بینیم شهریور نود و شش
|
|
||
