 |
||||
 |
در "کار سازمانی"، راهنمای ما "انجمن های مخفی و کوچـــــــــــــــــک و پراکنده و غیرقابل کنترل" انقلاب مشروطه هستند، متشکل از "بابکیان" بسیار قابل اعتماد. به گفته استاد سخن و خرد و داد، فردوسی: "هشیوار یاران گزین در نبرد". "انجمن های بابکی" که بجاست کار سازمانی "غیر زنجیره ای" را (با درس گیری از اشتباه های دهه ی چهل و پنجاه خورشیدی) با کار "توده ای"، بسیار حساب شده درهم آمیزند، در کوران نبرد و در آستانه ی پیروزی، "هشیارانه و گام به گام" به هم خواهند پیوست، و ایرانی آزاد و آباد و پرداد و توانمند را بنيان خواهند نهاد. پيش به سوي ايجاد “انجمن هاي بابکي” در همه ي يکان هاي اقتصادي و آموزشي، و تدارک اعتصاب عمومي! هشيار باشيم، نبايد گذاشت رويدادهايي چون ليبي و بحرين در ايران بازخواني شوند. تنش آفرينان در حال بازآفريدن رخدادهاي آغاز انقلاب در ايران و منطقه هستند. بايد هر چه زودتر “به اين شب سياه” پايان داد. در این راستا می توان از شیوه های سازمانی و مبارزاتی "تدافعی" در دیگر جنبش های رهایی بخش نیز، همانا به میدان آوردن "پدافندان" (در کنار "انجمن های بابکی") بهره گرفت: هم برای شناسایی و افشاگری و خنثی سازی "عوامل" ناآشکار و آشکار این "تنش آفرینان و دزدان" در کارخانه ها و آموزشگاه ها و اداره ها و محله ها و بازارها، و هم به منظور نشانه گرفتن برجسته ترین مراکز کلیدی، چون کانون های بازرگانی و مالی و تامین انرژی و حمل و نقل. همانگونه که "عمامه به سرهای ولایی" از ترسشان در خیابان ها آشکار نمی شوند، می توان این "عوامل" را در یکان های اقتصادی و آموزشی وادار به عقب نشینی کرد و خنثی نمود. این رویکردها در راستای تدارک "اعتصاب عمومی"، و از کار انداختن همزمان مهم ترین یکان های اقتصادی و کانون های آموزشی-اداری جریان خواهد داشت فراخوان به اعتصاب ها و نافرمانی های "ضربتی" در اسفند ماه بیانیه شماره سه "کمپین هنرمندان و نویسندگان و کنشگران حقوق بشر" ، اسفند نود رویدادهای ماه ها و هفته های گذشته در پهنه های درون و برون مرزی، آشکارا نشان می دهند که "نظام ولایی" بیش از پیش "قفل" شده و امکان هایش برای "عبور از بحران" کاهش یافته است. نظامی شدن شهرهایی چون تهران و کرمانشاه و اصفهان و اهواز در روز بیست و پنج بهمن، و سرکوب ها و احضارهای آشکار و ناآشکار کنشگران سیاسی-اجتماعی در یکان های اقتصادی و نهادهای آموزشی و سیاهچال ها، نماهایی هستند از تنگ تر شدن حلقه ها بر گرد هواداران "نظام"، یا به گفته ی پاره ای از متنتقدان داخلی جمهوری اسلامی، تاراجگران "بیت المال". در این راستا، تنش آفرینی های برون مرزی، آن هم در آستانه ی انتخابات تک صدایی را، می توان بیشتر کوششی برای انحراف افکار عمومی از بحران ژرف اقتصادی-سیاسی-فرهنگی در درون مرز، و بازآفرینی بحرانی هایی از نوع جنگ ایران و عراق در برون مرز، ارزیابی کرد. پیامدهای این تنش آفرینی های "مشکوک" می تواند برای کشور ما و باختر آسیا، فاجعه آفرین باشد. نگرانی ها آن جا بیشتر می شود که جنگ افروزان جهان بی توجه به خواست توده های آشتی جوی، برای برون رفت از بحران ژرف اقتصاد بین المللی، در جای جای جهان بر طبل جنگ می کوبند. ما در این شرایط حساس، و در ادامه ی نافرمانی های هفته ی گذشته، ماه اسفند را به عنوان ماه اعتصاب و اعتراض در یکان های اقتصادی و آموزشی پیشنهاد می کنیم و همهی رهروان راه آزادی و خواستاران آبادی کشور را فرامیخوانیم تا ضمن پشتیبانی عملـــــــــــــــی از این نافرمانی ها، و درآمیختن آنان با اعتراض های خیابانی، "گام به گام" در راه سازمان دهی گستردهتر جنبش حرکت کنند. با بهره گیری از آزمون های گذشته، پیشنهاد ما به کنشگران سیاسی درون مرز، عبارت است از مبارزات پراکنـــــــــــــــده و غیرقابل پیش بینـــــــــــــــی و ضربتـــــــــــــــی در درازای این ماه؛ چه در یکان های کوچک و بـــــــــــــــزرگ اقتصادی (چون نفت و پتروشمی)، چه در نهادهای گوناگون آموزشی، و چه در خیابان های شهرهای گوناگون. همگاه با آن، ایرانیان مبارز برون مرز را به پشتیبانی فعال و همه سویه از جنبش صلح و نان "نود و نه درصدی ها" و کمک به سازماندهی کاراتـــــــــــــــر آن در چهارسوی گیتی فرامی خوانیم. می توان و باید به این "شب سیاه" پایان داد و از تاراج درآمدهای ملی و بروز فاجعه ی نوینی چون جنگ هشت ساله ی "دوران طلایی امام"، جلو گرفت. نبرد دلیرانه ی مردم مان در خیابان ها و در پاره ای از کارخانه ها، و پایداری مبارزان دربند راهنمایی است برای همهی رزمندگان جنبش. برای آن دسته از نیروهای درون "نظام" که ناآگاهانه "ولی فقیه" را پشت می گیرند، و نیز رو به آنانی که به جای "ولایت مطلقه" تنها "ولایت عامه" را می جویند، پیرامون بیهودگی و بی پایگی "خلافت"، از زبان دیوانیان این کهن-سرزمین در آغاز شکل گیری خلافت اسلامی، این اندیشه های دیرینه ی ایرانی را باز می تابیم، تا شاید وجدان های پاک فروزان گردند: "ما ایرانیان در پرتو حزم و خرد و رفتار شایسته چهارصد سال (اشاره به برش ساسانی) از دنیا خراج گرفتیم و حال آن که نه کتاب فصیح و «مقدس» داشتیم و نه رسولی که «فرستاده» ی خدا باشد". (برگرفته از طبری، گفته ی بزرگان ایرانی به امیر عرب خراسان) دست در دست و پشت در پشت، از جنوب تا شمال از باختر تا خاور، پیش به سوی فلج کردن "خلافت خرافه گرا و خردگریز"، بازگشت به "عصر خرد"، و دستیابی به خواست های دمکراتیک و دادخواهانه ی دیرینه ی مان! با درودهای گرم به پیکارگران درون مرز که در بی گسست حماسه می آفرینند علیرغم شرایط بسیار سخت امنیتی-نظامی علیرغم سرکوب ها و کشتارهای پی در پی علیرغم جو وحشت و مرگ
کمپین هنرمندان و نویسندگان و کنشگران حقوق بشر کلیپ مبارزاتی کمپین را ببینید: http://www.youtube.com/watch?v=VoglD8A7vfM پشتیبانان کمپین: تاکنون بیش از دویست و پنجاه نویسنده و هنرمند و کنشگر حقوق بشر http://www.farakhan-iran.com/html/poshtibanan.html * در درازای کار کمپین هنرمندان و نویسندگان -از بهمن هشتاد و نه تا بهمن نود-، کوشیده ایم تا پای به پای رزمندگان درون مرز، به خیزش دوم توده ای یاری رسانیم. صدور سه بیانیه و بیست و هفت پیام، و کوشش برای جلب پشتیبانی پاره ای از نیروهای ملی و دمکرات در درون و برون مرز، گوشه هایی هستند از تلاش ما در این گدار پرسنگلاخ.
|
|
||
