 |
||||
|
لیستی از یکان های اقتصادی دزدیده شده که می بایست در کوران خیزش بر پایه ی اصل چهل و چهار قانون اساسی از سوی کارگران و کارکنان رزمنده بي درنـــــــــــــگ مصادره شوند: بویژه شرکت های بزرگ نفتی-گازی و-معدنی-مالی
بنگريد به لیست بلندبالای شرکت هاي نان و آب دار «خودي يا خصوصي» شده در دزدخــــــــــانه ي ولايي که بر پایه اصل چهل و چهار قانون اساسی متعلق به «بیت المال مردمی» است. این اصل برآیند نبرد خونبار و صد ساله ی مردم رنجدیده و رزمنده ی ماست. از آن با همـــــــــــــــه ی توان پاس داریم |
||||
 |
|
|
|
|
 |
||||
 |
||||
 |
||||
 |
||||
 |
||||
زراندوزان جهانی و ارتجاع داخلی میكوشند به سرعت مشتی «سرمایه دار» بسازند. عده ای یک شَبه میلیونر و میلیاردر می شوند. پول هایی به چنگ می آورند كه در گذشتهٔ نزدیک به خواب هم نمی دیدند. سرچشمهٔ همهٔ این ثروتهای بادآورد مشكوک است. دزدی، دغلی، بورس بازی با زمین و انواع كارهای كثیف، عادی تلقی میشود. (برای نمونه در جنگ دوم جهانی) كمبود مواد غذایی و نیازمندی های ابتدایی تودهٔ مردم، از نان گرفته تا قند و چای، و گرانی وحشتناكی كه پدید آمده بود، به مشتی كلاش و دزد و دغل امكان داد كه در مدت كوتاهی بار خود را ببندند. ملاكین به حساب میلیونها نفر «رعیت» خود قند و شكر تحویل گرفتند و در بازار سیاه به چند برابر فروختند و از احتكار خواروبار میلیونها به جیب زدند. مشتی تازه به دوران رسیده از انواع معاملات مشكوک از قبیل دزدی لاستیک اتومبیل- كه می بایست به جبههٔ جنگ ضدفاشیستی فرستاده شود- و وارد كردن لباس كهنهٔ آمریکایی و احتكار كبریت گرفته تا دایر كردن عشرتكده برای افسران و سربازان آمریکایی، یک شبه ره صدساله پیمودند و از این جنگی كه در كشور ما جریان نداشت با كیسههای پر از اسكناس و طلا بیرون آمدند و در دستگاه اقتصادی و پایگاه قدرت دولتی به مقامات والا رسیدند. همین حضرات هم اكنون از شخصیت ها و رجال اقتصادی و سرمایه داران بزرگ كشورند و بیش از همه از «اوضاع مغشوش» آن روزها می نالند. (کمابیش چون جنگ ایران و عراق که به گفته ی عزت الله سحابی، جنگ افروزان ولایی چیزی نزدیک به هفتاد میلیارد دلار را «زیر میزی» به جیب زدند و با کشتار و سرکوب ددمنشانه ی نیروهای ملی و دمکرات، مقامات والای سیاسی و گلوگاه های نان و آب دار اقتصادی را تاکنون در چنگ خود) گرفته اند